2 Şubat 2009 Pazartesi

Bir Daha Ölmek

Eski evimizde yatağımın karşısındaki duvara yazmıştım bu şiiri. Okumadan uyuyamazdım. Bugünlerde içimden sürekli bu şiiri okuyorum. Hayırdır inşallah!


o yaşamak kadar güzel kadın
bana ölümü hatırlatıyor
onu her gördüğümde
´´ya ölürsem´´ diyordum
ya ölürsem
bu kadın benim için ağlarsa
bilsem bana acımayacağını
beni unutacağını bilsem
bu kadar ölümü düşünmezdim
o yaşadıkça ölüme inanasım geliyor
cenazeme çiçek göndermeyin
çünkü o zaman tabutumda olmayacağım
kalabalık arasında sizde varsınız
bilin ki yanınızdayım
mezarlığa kadar yürüyeceğiz el ele
avuçlarımızda bütün sıcaklığımız
öyle şiirler okuyacağım ki size
öldüğüme inanmayacaksınız
bembeyaz bir kefene saracaksınız beni
ölmeyeceğim
tahta bir tabuta koyacaksınız beni
ölmeyeceğim
üzerime toprak atacaksınız kürek kürek
yine ölmeyeceğim
sonra sağır sessizliği içinde zamanın
bir bir bırakıp gideceksiniz beni
ölmekten beter olacağım
demek o beni sevmiyor
demek o beni anlamıyor
bana içkimi verin
bana kadehimi verin
bana ellerimi verin
onun şerefine kadeh kaldırır gibi
bir daha
bir daha ölmek istiyorum

Ümit Yaşar Oğuzcan

3 Comments:

Kırmızı Tangalı Kız said...

güzel şiirmiş gerçekten... (bu arada yeni blog tutmaya başladım senide beklerim shekercim)

şiirler said...

internette bu şiiri ararken karşıma uzaktan tanıdık bi blog çıkıyor. ilginç

tugbisimm said...

uzaktan tanıdık derken :) ??